Limburg
Berg en Terblijt
The Old Veteran
Een andere motorvakantie
Onze eerste reis met de Motorlug-trailer
Na jaren van traditionele motorvakanties was het dit jaar tijd voor een andere aanpak. De proefkampeerweek die mijn vrouw en ik vorig jaar in Brabant doorbrachten, inclusief regenbuien, modderige paden en een luchtbed dat de strijd vroegtijdig opgaf, maakte één ding duidelijk: het mocht allemaal wel wat comfortabeler.
Daarom besloten we te investeren in een Motorlug-trailer. Een slimme, volledig demonteerbare aanhanger die na gebruik eenvoudig op zolder verdwijnt. Ideaal voor wie wél graag met de motor op bestemming rijdt, maar niet noodzakelijkerwijs de volledige afstand in één ruk wil afleggen.
Met de motor veilig achter de auto en onze vertrouwde De Waard-tent in de bagageruimte, vertrokken we richting het prachtige Zuid-Limburg. Een regio die zich perfect leent voor dagtochten: glooiend landschap, fijne bochten en sfeervolle dorpjes. Sommige ritten reed ik alleen, andere samen met mijn vrouw — afhankelijk van wie er die dag het kamp in goede banen leidde.
Het concept beviel ons meteen. Door eerst met de auto de lange stukken te overbruggen, houd je de motorritten licht, ontspannen en vooral leuk. Het opent bovendien de deur naar grotere afstanden en nieuwe bestemmingen. Zuid-Europa begint zo ineens een stuk bereikbaarder te worden.
Aankomst in Berg en Terblijt
Na aankomst op de camping en het opzetten van de tent, een klus die ditmaal verrassend vlot verliep, besloot ik nog even een korte rit van zo’n vijftig kilometer te maken. Een ideale manier om de omgeving alvast te verkennen en de reisdag uit de benen te rijden. Mijn nieuwe TomTom Rider 550 bewees direct zijn waarde. Via het MyDrive-programma maakte ik op mijn telefoon binnen enkele minuten een route, die vrijwel naadloos naar het toestel werd doorgestuurd. Een efficiënte en intuïtieve manier om snel een mooie rit samen te stellen. De eerste kilometers door het heuvelachtige landschap bevestigden direct waarom Limburg onder motorrijders zo populair is. Mooie vergezichten, fijne bochtencombinaties en weinig verkeer: precies zoals je een eerste avondrit graag ziet.
Conclusie na de eerste dag
Onze vernieuwde manier van reizen blijkt een schot in de roos. Het comfort van de trailer, de flexibiliteit van de auto én het plezier van dagtochten, maken deze motorvakantie anders dan alle voorgaande, in de meest positieve zin van het woord. En, wellicht nog belangrijker: ook mijn vrouw geniet zichtbaar van de nieuwe balans tussen ontspannen kamperen en actief motorrijden.
Mergellandroute
Een zonnige dag vol bochten en heuvels
De volgende ochtend besluiten we samen de Mergellandroute te rijden. Thuis had ik de route al op de TomTom gezet, dus starten in Maastricht, slechts vijf kilometer vanaf onze camping, is eenvoudig geregeld. De motoren warmdraaien, visier dicht, en we kunnen op pad.
Omdat we vandaag prachtig weer hebben, monteer ik mijn actioncamera weer eens op de motor. Van elke route een kleine videoherinnering maken is een mooie manier om de vakantie later opnieuw te beleven. Warm is het wel; eigenlijk soms té warm voor motorrijdersweer. Maar veiligheid gaat boven comfort, dus het motorpak blijft gewoon aan. Onderweg komen we genoeg motorrijders in T-shirt en korte broek tegen. Een verleidelijke keuze misschien, maar toch echt onverstandig
Eerste deel: langs de Maas en door Eijsden
We rijden de route tegen de klok in en volgen eerst de Maas richting het dorpje Eijsden. Het historische centrum is charmant, maar de bestrating bestaat grotendeels uit kinderkopjes. Het zorgt voor een stevig stukje gestuiter richting de uitgang van het dorp, een gratis massage, zullen we maar zeggen.
Daarna worden de wegen smal en bochtig. Hoge wallen aan weerszijden laten zien hoe diep de weg in het heuvelland is uitgesneden. Tegenliggers passeren vraagt soms om enige acrobatiek, zelfs met de motor. Het dwingt je rustig en geconcentreerd te rijden, wat de omgeving alleen maar mooier maakt.
Dag vol bochten, bergen en motorplezier
Langs de Belgische grens: St. Geertruid, Mheer en Noorbeek
Het zuidelijke deel van de route slingert langs de grens met België, via St. Geertruid, Mheer en Noorbeek. Hier worden de wegen breder en het asfalt is van uitstekende kwaliteit. Het landschap wordt steeds heuvelachtiger en we kunnen heerlijk ontspannen toeren.
We zijn duidelijk niet de enigen die het gebied waarderen. Het is hoogseizoen, en dat merk je: de bermen kleuren van de wielrenners, elektrische fietsen en dagjesmensen. Toch stoort het niet. Met een beetje geduld en respect voor elkaar blijft het voor iedereen een fijne dag op de weg.
Vaals en het Drielandenpunt
Via een serie fraaie bochten bereiken we Vaals, waar een bezoek aan het beroemde Drielandenpunt eigenlijk niet mag ontbreken. Parkeren vormt meestal geen probleem met de motor, maar dit keer doen we het keurig op een officiële parkeerplaats. Wel op de Belgische zijde van de grens, want daar is parkeren gratis. Aan de Nederlandse kant mag je immers traditioneel “bijdragen aan de staatskas”.
Via Wittem en Simpelveld terug richting Maastricht
Na Vaals voert de route noordwaarts via Wittem, Simpelveld en diverse kleinere dorpjes. Het blijft genieten van het heuvelachtige landschap tot we het vliegveld van Maastricht passeren en langzaam terugkeren richting het beginpunt van de route.
De Mergellandroute zelf is ongeveer 114 kilometer, maar met een paar korte omwegen en fotomomenten tikten wij al snel de 150 kilometer aan. Een perfecte afstand voor een ontspannen dagtoer.
De tekeningen in de grotten van de St. Pietersberg zijn een fascinerend cultureel en historisch fenomeen — van middeleeuwse houtskoolfiguren en inscripties tot kunstwerken uit de late 19e en vroege 20e eeuw. Ze geven een unieke kijk op eeuwen menselijk gebruik van deze ondergrondse wereld, en vormen samen met de geschiedenis van de gangen zelf een van de meest bijzondere bezienswaardigheden van Maastricht.
Via Verviers terug naar Limburg
Een korte maar veelzijdige dagtocht
Ook onze tweede rit van de vakantie reden we samen. Omdat ik mijn TomTom Rider beter wilde leren kennen, besloot ik rechtstreeks op het toestel een zogenaamde spannende route aan te maken richting Verviers. Dat gaat verrassend eenvoudig: een paar plaatsen op de kaart aantikken en binnen enkele seconden ligt er een complete route klaar, vol bochten en binnendoorwegen.
Vanwege de warmte kozen we bewust voor een relatief korte rit van ongeveer honderd kilometer. Genoeg om even lekker te rijden, maar niet zo lang dat je de hele dag in het motorpak staat te koken. Zoals gewoonlijk kozen we voor binnenwegen, hoe meer bochten, hoe beter.
Van Nederland naar België – merkbare verschillen
Het Nederlandse deel van de route is prettig rijden. De wegen zijn goed onderhouden en de omgeving is vriendelijk en overzichtelijk. Eenmaal in België verandert het beeld subtiel maar duidelijk. De wegen variëren van prima tot stukken asfalt die wel een grondige opfrisbeurt kunnen gebruiken. Ook het landschap oogt anders: niet alleen door de gele Belgische verkeersborden, maar door een algehele sfeer die wat minder verzorgd en soms zelfs wat armoediger aandoet. Het is fascinerend hoe snel zo’n grensovergang een compleet nieuwe indruk geeft.
Verviers – een stad met geschiedenis, maar lastig bereikbaar
Onze bestemming, Verviers, is een middelgrote stad in de provincie Luik, aan de rand van de Belgische Ardennen. De stad heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot de bloeitijd van de industriële revolutie, toen vooral de laken- en textielindustrie hier voor welvaart zorgde. Vandaag de dag zie je nog steeds veel van die historie terug in de architectuur.
Door diverse wegomleidingen bleek het echter een uitdaging om soepel door de stad te rijden. Zelfs met de motor was het regelmatig zoeken naar de juiste afslag. We waren dan ook opgelucht toen we Verviers weer uitreden en opnieuw konden aansluiten op een mooie, duidelijk bewegwijzerde route richting Vaals en uiteindelijk terug naar Berg en Terblijt.
TomTom Rider – vol vertrouwen op pad
Deze rit was ook een goede test voor de navigatie. Waar ik jarenlang een duidelijke voorkeur had voor Garmin, moet ik na vandaag toegeven dat die volledig is verdwenen. De TomTom Rider maakt het kinderlijk eenvoudig om spontaan een route te rijden die tóch mooi en gevarieerd is. Niet vooraf plannen, maar gewoon gaan.
Een middagrit langs Kasteel Hoensbroek
Historie, binnenwegen en bochten
Tijdens deze rit staat Kasteel Hoensbroek, ook wel Gebrookhoes, centraal. Het is een van de grootste en best bewaarde kastelen van Nederland, en een indrukwekkend oriëntatiepunt voor een ontspannen middagroute door Zuid-Limburg.
Het oudste deel van het kasteel, vooral de hoge ronde toren, dateert uit circa 1360, toen Herman Hoen het bouwwerk liet verbouwen. Maar de geschiedenis gaat nog verder terug: al in 1225 lag hier in het moerassige gebied (het ‘gebrook’) een vroege motteburcht, gevolgd door een versterkt huis in 1250. Door de strategische ligging langs handelsroutes richting Maastricht, Aken en Keulen groeide Hoensbroek uit tot de grootste burcht tussen Maas en Rijn, met maar liefst 67 zalen en vertrekken.
Ik ben hier jaren geleden geweest, toen onze kinderen nog klein waren. Voor families is het nog steeds een ideale bestemming: speels, leerzaam en mooi opgezet. Vandaag houd ik het echter bij een korte stop: een paar foto’s maken en een kop koffie voordat ik weer verder rijd.
Routeplanning laatste rit: klein, kronkelig en precies goed
Voor deze rit heb ik het kasteel als einddoel ingesteld op de TomTom, en onderweg enkele extra routepunten toegevoegd om er een aantrekkelijk rondje van te maken. Startpunt: Berg en Terblijt. Ik rijd de route met de klok mee, om niet vast te lopen in de wandeldrukte van de Heuvelland Vierdaagse.
Vanaf de camping gaat het via Bunde langs Maastricht Aachen Airport naar Beek, waarna het traject verder loopt via Klein Genhout en Nuth richting Hoensbroek. Op de TomTom heb ik de hoogste intensiteit van de spannende route-functie geselecteerd. Dat levert precies wat je verwacht: kleine binnenwegen, veel bochten en geregeld een weggetje waar twee auto’s elkaar onmogelijk kunnen passeren. Puur motorgenot.
Korte stop bij het kasteel, en weer door
Na een korte pauze bij het kasteel, foto’s maken, even op adem komen, koffie erbij, vervolg ik de rit richting Geleen en daarna Valkenburg. Daar is het aanzienlijk drukker: toeristen, fietsers, wielrenners én motorrijders delen de weg in grote aantallen. Via de Cauberg klim ik omhoog en rijd zo weer terug richting de camping.