2016
Rijnland
The Old Veteran
Korte motorvakantie Rijnland – April 2016
Voorwoord
Begin april 2016 stond een langverwacht motorweekend op het programma: een korte vakantie naar het Rijnland. Een paar dagen ontspannen rijden, mooie landschappen en vooral veel stuurplezier. Volgens de informatie die we vooraf ontvingen, was er een afwisselend en aantrekkelijk programma samengesteld, precies waar je als motorrijder naar uitkijkt.
Deze reis zou bovendien een bijzondere worden, want het was onze eerste langere trip met de BMW R1200 RT, die we kort daarvoor hadden aangeschaft. Een perfecte gelegenheid om de motor aan een serieuze duurtest te onderwerpen.
De planning
Dag 1 – Op weg naar het Rijnland
We vertrekken vanuit Wolvega en rijden via een zorgvuldig uitgezette, gevarieerde route richting ons hotel in het Rijnland. Een dag waarop het vooral draait om kilometers maken, wennen aan de motor en alvast genieten van het veranderende landschap naarmate we Nederland achter ons laten.
Dag 2 – Rijnland en Eifel
Vandaag staat een prachtige dagroute op het programma door het fraaie landschap van het Rijnland en het Eifelgebergte. Bochtige wegen, hoogteverschillen en adembenemende uitzichten wisselen elkaar af. Het is een dag waarop sturen centraal staat, met zelfs een klein uitstapje richting de Moezel.
Dag 3 – Moezel en Nürburgring
Ook vandaag belooft het weer puur genieten te worden. We zien meer van de Moezel en rijden langs de legendarische Nürburgring. Voor wie wil, is er de mogelijkheid om even bij de baan te kijken of een koffiestop te maken op deze iconische plek in de motorsportgeschiedenis.
Dag 4 – Terug naar huis
Aan elk mooi stuurweekend komt helaas een einde. We nemen afscheid van het Rijnland en rijden via een laatste mooie route terug naar huis. De verwachting is om rond 17.00 uur weer in Wolvega aan te komen, met een hoofd vol indrukken en waarschijnlijk al plannen voor een volgende reis.
Vooruitblik
Alles wijst erop dat deze korte motorvakantie veel te bieden heeft: schitterende routes, gevarieerde landschappen en volop rijplezier. Met de BMW R1200 RT als reisgenoot kijken we vol vertrouwen en enthousiasme uit naar wat het Rijnland en de Eifel ons gaan brengen.
Van Bolsward naar Villip (Wachtenberg)
Afstand: 481 km
Een natte start, maar een ontspannen begin
De hele week voorafgaand aan de reis waren de weersvoorspellingen op zijn zachtst gezegd ronduit slecht. Als deze reis niet al geboekt was geweest, hadden we waarschijnlijk besloten thuis te blijven. Toch stonden we daar: zondagochtend om 06.30 uur, op de motor, met regen in het vooruitzicht.
Op weg naar Zwolle bleef het echter verrassend droog. Met een schuchter zonnetje, de BMW R1200 RT op cruise control en weinig verkeer begon de reis ontspannen. In Zwolle verzamelden alle deelnemers zich en werden we ingedeeld in twee groepen. Wij vertrokken met de eerste groep, opnieuw zonder regen, ondanks alle voorspellingen.
Van snelweg naar stuurwerk
Tot aan Mook verliep de route grotendeels over de grote weg, waardoor we het eerste deel vlot konden afleggen. Na Nijmegen verlieten we de snelweg en werd de route direct interessanter. Bochtiger wegen en een mooier landschap maakten het rijden een stuk aantrekkelijker.
Na een koffiestop in Mook vervolgden we onze weg over glooiende binnenwegen richting Mönchengladbach. Daar stond de lunch gepland bij Elly’s Bikertreff, een gezellig eetcafé waar lokale motorrijders elkaar ontmoeten. Tot dat moment hadden we geluk met het weer, maar dat zou niet zo blijven.
Regen, hagel en het echte motorgebied
Na de lunch begon het laatste deel van de route. De voorspelde regen liet zich nu eindelijk zien: een korte maar stevige bui. De zon verdween en kwam die dag niet meer terug. Tegelijkertijd werden de wegen alleen maar mooier: meer bochten, meer hoogteverschillen, precies het gebied waar we voor gekomen waren.
Tijdens een van de afdalingen kregen we echter te maken met een stevige hagelbui. Dat is op de motor allesbehalve prettig, dus besloten we te stoppen en te schuilen onder een afdak. In overleg kozen we ervoor om rechtstreeks door te rijden naar het hotel. Na zo’n lange dag sturen was dat geen verkeerde beslissing. Zodra de wegen weer enigszins schoon en grotendeels droog waren, reden we het laatste stuk. Zonder lange rechte wegen was dit misschien niet de kortste route, maar wel een mooie afsluiting van de dag.
Aankomst bij Hotel Görres
Hotel Görres bleek bij aankomst over ruime kamers te beschikken, met een schone douche en toilet. De kamer was heerlijk warm en na een warme douche waren we toe aan een drankje. Na zo’n lange dag op de motor zat de sfeer er nog goed in.
Helaas volgde nog één grote tegenvaller: het diner. Wie hier goed wil eten, moet niet bij Hotel Görres zijn. Het diner was ronduit slecht, en dat bleef helaas niet bij deze ene avond. Op de laatste dag na was het eten telkens een teleurstelling. Het ontbijt daarentegen was prima verzorgd, maar dat maakte het feit dat we voor het diner hadden betaald extra jammer.
Toertocht door het Rijnland
Afstand: 264 km
Na een vroege start met koffie druppelen de andere motorrijders langzaam binnen voor het ontbijt. Vandaag staat een toertocht op het programma die grotendeels ten noorden van de Rijn loopt. Dat betekent twee keer oversteken met een veerpont — altijd een leuk extraatje tijdens een motortocht.
De ochtend is fris, maar met de zadelverwarming aan is dat prima te doen. Nadat de motoren zijn volgetankt, rijden we richting de Rijn, met als eerste bestemming het stadje Remagen. We zijn hier al eens eerder geweest tijdens een fietsvakantie en herkennen direct de omgeving. In Remagen steken we met de veerpont over naar de noordzijde van de rivier.
Bochten, dorpen en wisselvallig weer
De route is prachtig: veel bochten, schilderachtige Duitse stadjes en rustige dorpen. Het weer werkt echter niet helemaal mee. Voor de tijd van het jaar zouden zon en wat meer warmte welkom zijn, maar helaas blijft het koel. Af en toe valt er regen en zelfs wat hagel. Toch is het allemaal goed te doen en blijven we genieten van het rijden.
Via een bergachtig gebied rijden we richting Nassau, gelegen aan het riviertje de Lahn. Ook dit gebied kennen we nog van een eerdere fietstocht. De steile hellingen die toen zo zwaar waren, voelen nu op de motor een stuk aangename, al vergt het continue bochtenwerk wel de nodige concentratie.
Bij de veerpont naar Boppard stapt Annie in de begeleidende bus en rijd ik het laatste deel alleen verder. Volgens de route staat er nog 125 kilometer op het programma. Op deze kronkelende wegen is dat nog een flinke afstand, dus besluiten we in Münstermaifeld de laatste veertig kilometer rechtstreeks naar het hotel te rijden. In afstand scheelt het weinig, maar in tijd des te meer.
Terug in het hotel
Terug bij het hotel druppelen ook de andere groepen binnen. De meesten hebben de route ingekort; slechts een enkele diehard heeft de volledige tocht gereden. Na het opfrissen, een kop koffie en het uitwisselen van de ervaringen van de dag, begeleid door een biertje of een glas wijn, is het tijd voor het diner.
Dat diner blijkt opnieuw de grootste uitdaging van de dag. De meelballen van gisteren zijn ditmaal verwerkt tot sliertjes in een bruine, zoute drab met hier en daar een verdwaald stukje blikvlees. Een nieuw culinair dieptepunt. Wie denkt dat het niet slechter kan, komt bedrogen uit.
Gelukkig zorgt dit wel voor scherp en gevat commentaar aan tafel. Ondanks het eten blijven we nog lang napraten en rond een uur of tien zoeken we onze kamer op. Morgen wacht een nieuwe route.
Eifeltoer
Afstand: 227 km
Na een goede nachtrust staan we rond 07.00 uur op en beginnen de dag opnieuw met een stevige kop koffie. Tijdens het ontbijt wordt de route van vandaag besproken. Wij besluiten ons eigen plan te trekken, en blijken daarin niet de enigen. De geplande route is ons iets te lang; we willen het rustiger aan doen. Uiteindelijk blijkt dat we aan het eind van de dag slechts zo’n vijftig kilometer minder hebben gereden dan gepland.
We vertrekken gezamenlijk en volgen het eerste deel van de route richting de Moezel. Het plan is om in Cochem koffie te drinken en daarna langs de Moezel richting Koblenz te rijden.
Zon, bochten en… sneeuw
De route van vandaag programmeren we in de Garmin. De zon schijnt, er staat weinig wind en dit blijkt qua weer de beste dag van de vakantie te worden. De omgeving verschilt duidelijk van die van gisteren.
We rijden door karakteristieke Duitse stadjes met vakwerkhuizen, die langzaam overgaan in de heuvels van de Eifel. Veel bochten, mooie vergezichten en groen glooiende landschappen maken dit tot een heerlijke route.
Na het tanken rijden we een hoger gelegen gebied in. Op het display van de motor zie ik de temperatuur snel dalen: van negen graden in het dal naar slechts één graad boven in de bergen. Dat op zich is nog te doen, maar hier ligt sneeuw. Eerst hier en daar een waas van wit, maar hoe hoger we komen, hoe dikker het wordt. Gelukkig is de weg schoon, wel nat, maar niet glad. Het voelt alsof we door een kerstkaart rijden, iets wat in april toch wel bijzonder is.
Zodra we weer afdalen, verandert het winterse landschap opnieuw in fris lentegroen.
Omleidingen en improviseren
Wat je in Nederland niet kunt plannen, zijn de vele wegafsluitingen. We laten ons er niet door afschrikken en rijden zo ver mogelijk door, op zoek naar alternatieve wegen om weer op de route uit te komen. Dat levert juist extra mooi bochtenwerk op. Onderweg komen we af en toe andere deelnemers van de reis tegen.
Rond het middaguur arriveren we in Cochem. Hier pauzeren we en wandelen even door het oude centrum. Vanaf dit punt verlaten we definitief de geplande route en vervolgen we onze eigen weg.
Langs de Moezel naar Koblenz
Het blijft zonnig terwijl we langs de Moezel richting Koblenz rijden. De weg slingert mee met de rivier; links de steile hellingen met wijngaarden, rechts het water. We passeren verschillende stadjes waar de eerste toeristen zich al laten zien.
Hoe dichter we Koblenz naderen, hoe donkerder de lucht wordt. Ook de wind neemt flink toe. Bij het standbeeld van Keizer Wilhelm zijn speciale (gratis) parkeerplaatsen voor motoren. We zetten de motor daar neer en wandelen nog een stukje langs de Moezel en de Rijn.
Het laatste deel rijden we rechtstreeks terug naar het hotel: eerst over de autobaan richting Bonn, daarna binnendoor naar Wachtenberg. We zijn mooi op tijd terug, al zeker niet als eersten. Het was een prachtige dag door een zeer afwisselend gebied. De geplande afstand was 285 kilometer; wij reden er ongeveer 230, ruim voldoende.
Morgen wacht ons nog de lange rit naar huis.
Terug naar huis
Afstand: 407 km
Ook vandaag zitten we weer op tijd aan het ontbijt. We besluiten de groep te verlaten en op eigen gelegenheid naar huis te rijden. Niet omdat de geplande route niet mooi zou zijn, maar omdat wij via Almelo moeten rijden.
Na het afscheid vertrekken we richting Bonn, met de Garmin ingesteld op het vermijden van grote wegen. Het weer is wisselend: bewolkt, met af en toe een bui. De eerste kilometers beloven veel, maar al snel loopt het verkeer vast. We worden dwars door Bonn geleid, en dat is niet bepaald waar we op gehoopt hadden.
Na ruim een uur file rijden besluiten we de grote wegen weer toe te staan in de Garmin. Zodra we de stad achter ons laten, verloopt de rit vlot en probleemloos. Aan het einde van de middag komen we thuis, met een hoofd vol indrukken, ervaringen en mooie herinneringen.
Nawoord
Ondanks het wisselvallige weer was het een mooie motorvakantie met een leuke en gezellige groep. Of we dit soort georganiseerde reizen nogmaals op dezelfde manier zullen doen, weten we niet. Wij zijn toch meer gericht op individuele vakanties, en kamperen past beter bij ons dan hotels.
Het ronduit slechte eten in Hotel Görres heeft daarin zeker geen positieve rol gespeeld. Dat bleek later ook uit een gesprek met de organisator van de reis. Tot onze verbazing werd de schuld bij ons als deelnemers gelegd, omdat wij “zo goedkoop mogelijk” op vakantie zouden willen gaan. Een opmerkelijke redenering.
Wij hebben simpelweg een motorreis geboekt waarbij alles inbegrepen was en de gevraagde prijs betaald. Niet meer en niet minder.
Voorlopig blijven wij dus kamperen, en zullen hotels voortaan liever vermijden.